Belka – w budownictwie poziomy lub ukośny element konstrukcyjny przyjmujący obciążenia z powierzchni poziomych i przenoszący je na podpory (ściany, słupy, filary, kolumny). Belka pracuje na zginanie i ścinanie (w belkach, zwłaszcza w elementach ukośnych występują także naprężenia rozciągające lub ściskające). Może być wykonana z drewna, stali, betonu, żelbetu, czasem z kamienia. Belką nazywamy także element prętowy zakrzywiony w planie. Nie jest belką element przenoszący obciążenia tylko wzdłuż jej osi.
Elementy pracujące w układzie statycznym belki mają w budownictwie różne nazwy, w zależności od ich położenia i funkcji w budynku. W ściślejszym znaczeniu belka oznacza element w stropach belkowych. Belkę przenoszącą obciążenia z innych belek nazywamy podciągiem.
Elementy pracujące w układzie statycznym belki mają w budownictwie różne nazwy, w zależności od ich położenia i funkcji w budynku. W ściślejszym znaczeniu belka oznacza element w stropach belkowych. Belkę przenoszącą obciążenia z innych belek nazywamy podciągiem.
Belka stropowa – podstawowy poziomy element konstrukcyjny stropu, lub stropodachu.
Dach – górna (najwyższa) część budynku, mająca za zadanie osłanianie go przed wpływami atmosferycznymi. Składa się z konstrukcji nośnej, podkładu pod pokrycie i pokrycia. W budynkach tradycyjnych konstrukcję nośną dachu stanowi więźba dachowa, której rolę obecnie przejęły wiązary stalowe (kratownice), ew. żelbetowe lub łupiny żelbetowe. Może być pokryty słomą lub trzciną (strzecha) albo dachówką, gontem, łupkiem, blachą.
Dach – górna (najwyższa) część budynku, mająca za zadanie osłanianie go przed wpływami atmosferycznymi. Składa się z konstrukcji nośnej, podkładu pod pokrycie i pokrycia. W budynkach tradycyjnych konstrukcję nośną dachu stanowi więźba dachowa, której rolę obecnie przejęły wiązary stalowe (kratownice), ew. żelbetowe lub łupiny żelbetowe. Może być pokryty słomą lub trzciną (strzecha) albo dachówką, gontem, łupkiem, blachą.
Dachówki – wyrób budowlany o różnych kształtach i wymiarach używany do wykonywania pokryć dachowych. Do krycia kalenic i szczytów dachów stosuje się dachówki o odpowiednim kształcie zwane gąsiorami. Ze względu na rodzaj materiału użytego do produkcji dachówki dzielimy na ceramiczne, cementowe, szklane.
Elementy niekonstrukcyjne – elementy, które nie przenoszą obciążeń i nie wpływają na układ konstrukcyjny budynku. Zaliczamy do nich m.in.: ścianki działowe, podłogi i posadzki, izolacje, tynki i warstwy elewacyjne oraz ocieplenie w ścianach dwu i trójwarstwowych, stolarkę okienną i drzwiową, pokrycie dachu, obróbki blacharskie, elementy wykończeniowe jak: gzymsy, attyki itp.
Kierownik budowy (lub kierownik robót) jest to osoba kierująca (zarządzająca) procesem realizacji budowy (lub wykonywania robót budowlanych).
Krokwie – elementy więźby dachowej. Występują jako drewniane belki pochyłe, podtrzymujące pokrycie dachowe. Przejmują obciążenia zewnętrzne i przekazują na murłaty a te na ściany zewnętrzne. Pracują na zginanie.
Legar – drewniana belka, na której układa się deski podłogi. Określenie to używane jest także w stosunku do podkładów pod ciężkie przedmioty.
Legar – drewniana belka, na której układa się deski podłogi. Określenie to używane jest także w stosunku do podkładów pod ciężkie przedmioty.
Lico (w budownictwie) – zewnętrzna widoczna powierzchnia ściany; muru; budynku; cokołu.Licowanie – pokrywanie powierzchni ścian (zewnętrznych lub wewnętrznych) okładziną z płytek lub płyt (ceramicznych, szklanych itp.), cegieł np. klinkierowych. Licowanie wykonuje się w celu podniesienia walorów estetycznych powierzchni.
Wykańczanie – ogólnie nadawanie budynkowi ostatecznych cech gotowego obiektu, w poszczególnych przypadkach tyczy się to najczęściej dodawaniu do elementów stricte konstrukcyjnych detali architektonicznych odpowiedzialnych za fakturę, kolor, parametry izolacyjne itp.
Wykończenie – wszystkie te elementy dodawane w procesie wykańczania.
Stan surowy – etap budowy, na którym zakończone są prace dot. elementów konstrukcyjnych. Gotowe są fundamenty, ściany, stropy, więźba i pokrycie dachowe. Rozróżnia się dodatkowo podział na stan surowy zamknięty (posiadający stolarkę – drzwi i okna) oraz otwarty (bez stolarki).
Szalunki – tymczasowa forma ustawiana wokół zbrojenia i wypełniana betonem w celu uzyskania elementu żelbetowego
Stemple – tymczasowe podpory stanowiące podparcie dla szalunków w czasie wiązania betonu
Sufit – dolna, widoczna z pomieszczenia część stropu, wyprawiona najczęściej tynkiem lub pokryta innego rodzaju wykończeniem.
Sufit podwieszany – sufit o lekkiej konstrukcji, umieszczony poniżej stropu, aby utworzyć np. specjalną przestrzeń (tzw. przestrzeń technologiczna) na instalacje. Bywa też montowany z innych powodów (np. obniżenie wysokości pomieszczenia). Sufit podwieszany często wykonywany jest z płyt gipsowo-kartonowych, na specjalnej lekkiej konstrukcji (aluminiowej), mocowanej do stropu tak zwanymi wieszakami, lub w przypadku gdy nie ma stropu, bezpośrednio do konstrukcji więźby dachowej.
Okno połaciowe – okno umieszczane w połaci dachu w celu oświetlenia pomieszczeń poddasza. Otwierane najczęściej przez obrót dookoła poziomej osi przechodzącej przez środek okna.
Ława (fundamentowa) – pozioma belka najczęściej żelbetowa stanowiące oparcie całej konstrukcji na gruncie (najpowszechniejszy rodzaj stosowanych fundamentów)
Ściana fundamentowa – ściana murowana lub żelbetowa oparta na ławie, będąca elementem podpierającym mur do poziomu posadzki parteru.
Wlicza się w to również ściany piwnic.
Wlicza się w to również ściany piwnic.
Cokół – zewnętrzny pas wykończenia ściany ponad powierzchnią podłogiNadproże – element konstrukcyjny (najczęściej żelbetowy) stanowiący oparcie dla ściany nad otworem okiennym lub drzwiowym.
Murłata, namurnica – drewniana belka ułożona na murze budynku. Przenosi obciążenia z dachu (najczęściej z więźby dachowej) na ściany.
Strop – często potocznie używa się zamiennych zdaniem pojęć jak sufit czy podłoga.
Strop tyczy się wyłącznie konstrukcyjnego elementu.
Sufit i posadzka (podłoga jest faux pas) to elementy wykończenia górnej i dolnej powietrzni stropu.
Strop tyczy się wyłącznie konstrukcyjnego elementu.
Sufit i posadzka (podłoga jest faux pas) to elementy wykończenia górnej i dolnej powietrzni stropu.
Stropodach – strop nad najwyższą kondygnacją. Słowo zawiera informację w sobie o występowaniu dachowych warstw wykończeniowych choć znó z punktu widzenia konstruktora nie ma tu praktycznie różnicy między zwykłym stropem choć musi przyjąć inną charakterystykę obciążeń.
Żebro – dawniej element kojarzony ceglanymi sklepieniami, obecnie żebrem nazywana jest każda pozioma belka będąca integralnym elementem stropu często po wykończaniu nie widoczną.